بررسی رابطه ی توانایی معلمان در حل مسأله با استفاده از مدل سازی ریاضی و نگرش ریاضی آن ها و مقایسه ی آن با توانایی حل مسأله دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی رابطه ی توانایی حل مسأله با استفاده از مدل سازی ریاضی بین دانشجو معلمان ودانش آموزان آن ها در سال سوم راهنمایی شهرستان اهواز بود.12 دانشجو معلم (8 مرد و 4 زن) مراکز تربیت معلم اهواز در مقطع کارشناسی آموزش ریاضی و همچنین 357 دانش آموز آنها (211 پسر و 146 دختر) به صورت خوشه ای انتخاب شدند. در این تحقیق از آزمون حل مسأله ریاضی برای دانشجو معلمان و سوالات برگرفته شده از آزمون تیمز برای دانش آموزان آن ها جهت بررسی توانایی حل مسأله ریاضی با استفاده از مدل سازی استفاده شده است. به منظور تحلیل توصیفی داده ها از شاخص های درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار و به منظور تحلیل استنباطی داده ها از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که توانایی بالای معلمان در حل مسائل مدل سازی ریاضی بر توانایی حل مسأله دانش آموزان آنها موثر است. همچنین میان توانایی دانشجومعلمان در حل مسأله با استفاده از مدل سازی ریاضی و نگرش ریاضی آن ها در سطح معنی داری 0/05 رابطه وجود دارد.